Passie in de schaduw – ontdek de kracht van passie (3)

Je hart volgen in relatie tot burn-out, veerkracht, organisatieveranderingen en persoonlijke ontwikkeling.

Deze blog is er één uit drie over de voedingsbodems die iemand vatbaar maken voor een burn-out.

 

Inleiding

Op zoek naar een nieuwe functie begon ik aan een loopbaantraject. Tijdens de tweede of derde sessie wees de loopbaanadviseur me op het verlies van een broer of zus als een thema in de psychologie. Deze opmerking verraste me, aangezien ik mijn broer nooit had gekend. Er ontstond verwarring in mij: enerzijds had ik een natuurlijke interesse in nieuwe onderwerpen, anderzijds was er iets wat me tegenhield.

In de mannelijke cultuur van de corporate-organisatie waar ik werkte, was er geen ruimte voor persoonlijke verhalen. Er was een onuitgesproken regel om zulke zaken te laten rusten, wat aansloot bij hoe mijn ouders ermee omgingen. Pijnlijke emoties? Die zoek je niet op. Je kijkt niet om, je gaat door. We zijn sterk, we dragen alles, en we lossen het wel op.

Vier tot vijf jaar later kreeg ik mijn eerste burn-out. Ik wist niet wat me overkwam. Een burn-out, ik? Dat kon toch niet! Mijn gezin was sterk en kon alles aan. En als ik een burn-out had, wie was ik dan nog?

Het verlies van mijn broer had een grote impact op mijn leven.

 

Mijn passie in de schaduw

Tijdens mijn tweede burn-out begon ik de oorzaken te onderzoeken. Het voelde alsof ik een ui aan het pellen was, waarbij elke laag een nieuwe pijn onthulde. Eén van die lagen was het onbewuste besluit dat ik als kind had genomen om mijn eigen dromen op te offeren. Ik ontdekte dat er in ons gezin vroeger geen ruimte was om stil te staan bij je gevoel. Dat was te pijnlijk. Mijn moeder was dagen van slag als het verlies van ons broertje soms toch aangeraakt werd. In een tijd waarin geen ruimte was voor mentale ondersteuning, ging het leven door zonder om te kijken. Zelfs de pastoor zei: “Neem maar gauw een nieuw kindje, dan ben je het zo vergeten.” Vier jaar later werd ik geboren.

Mijn vader vluchtte in zijn werk. Waarbij hij met één baan niet genoeg om handen had. Dus had hij jarenlang twee banen. En na die tijd was hij ook altijd bezig. Hij vond altijd wel iets. Van jongs af aan had ik het voorbeeld dat een man altijd bezig moest zijn. Werken, veel werken. Bij mijn onderzoek naar de oorzaak van mijn burn-out leerde ik dat actief bezig zijn je helpt om niet bij je gevoel te hoeven zijn. De pijn van dat zware verlies niet te hoeven voelen. Soms is dat nodig om te overleven. Het kan er toe leiden dat je als kind onbewust het idee vormt dat gevoelens alleen maar lastig zijn. Je blijft er maar zoveel mogelijk bij weg.

In mijn loyaliteit naar mijn (groot)ouders ben ik hen gaan ontlasten. Ik heb hun lijden op me genomen. Onbewust saboteerde ik mijzelf om mijn hart te volgen. Het voelde goed om op deze manier voor mijn familie te zorgen. Hier ligt een verband met plekverwarring. 

Door mij te richten op het meedragen van het lijden van anderen zette ik onbewust mijn eigen levensenergie op een laag pitje. Mijn hart was onvoldoende betrokken bij het leven dat ik leed, het werk dat ik deed. Het gevolg was dat ik mij onvoldoende oplaadde. Wat bijdroeg aan mijn burn-outs.

De weg naar je eigen hart begint met de terugkeer naar je kindplek, door wat er tussen je ouders of anderen speelt bij hen te laten. Dat brengt je dichter bij jezelf, waardoor je jezelf weer kunt gaan waarnemen, je eigen verlangens leert voelen. Om deze weg daadwerkelijk te bewandelen heb je een getuige nodig en een gids. In een vertrouwde omgeving.

Naast trouw zijn aan het lijden van je (groot)ouders zijn andere aanleidingen om je eigen levensvreugde in de weg te zitten:

• • Trauma: een heftige gebeurtenis die zich heeft vastgezet in het lijf.
  • Het archetypische vrouwbeeld: ‘Mag ik verlangens hebben?’
  • Welvaart boven welzijn: ‘Ik moet aan een extern beeld voldoen.’ (o.a. door Fear Of Missing Out)

Van de drie voedingsbodems voor een burn-out, tikte ik ook deze aan. Zou dit bij jou ook kunnen spelen?

Wil je ontdekken hoe jij met jouw passies om gaat? Hoe je ruimte kunt krijgen om daar meer invulling aan te geven? Ontdek meer over mijn workshops en plan een gratis intake om samen te kijken wat ik voor jou in jouw unieke situatie kan betekenen.

* Ik beschrijf slechts de gebeurtenissen en de gevolgen zoals ik die heb ervaren. Ik beoog geen oordeel te vellen. Onze ouders waren liefdevolle en zorgzame ouders die het beste met ons voor hadden. Ze deden wat ze konden binnen de mogelijkheden die ze hadden.